Ana Đorđević:
LOVEFEST Vrnjačka Banja

Lovefest je festival elektronske muzike koji se početkom avgusta održava u Vrnjačkoj Banji. Osmišljen je kao „jedinstvena kulturna platforma iz Vrnjačke Banje, koja promoviše muziku, umetnost i urbanu kulturu mladih u Srbiji. Festival je nastao 2007. godine, i od gradske žurke za samo godinu dana prerastao je u muzički, a danas najveći omladinski festival u centralnoj Srbiji,“ kako se navodi na zvaničnom sajtu festivala.
​Gradska žurka, iz koje se razvio Lovefest, odražana je leta 2006. godine na Mostu ljubavi, značajnoj turističkoj tački Vrnjačke Banje, u okviru Vrnjačkog festivala ljubavi i Vrnjačkog karnevala. Na njoj je prisustvovalo, kako se navodi, oko 500 ljudi. Ta žurka je bila začetak ideje za nastanak festivala, a "inicijativa za pokretanje (festivala) bio je manjak kulturnih dešavanja u centralnom delu Srbije“. ​
​

Istraživanje o ovom festivalu i prisustvu domaćih izvođača na Lovefest-u danas i tokom razvoja festivala, sprovela sam analizirajući materijal sa internet portala - prvenstveno zvanične internet prezentacije festivala (lovefest.rs), zatim različitih informativnih sajtova (mondo.rs, b92.net), i tematskih sajtova koji se bave elektronskom muzikom i/ili muzičkim sajtovim (onlyclubbing.com, feticket.com, urbanbug.rs). Takođe, obavila sam kratak intervju sa Zlatanom Popović, direktorkom Lovefest-a – o poziciji domaćih izvođača na festivalu, o odnosu organizacije i domaćih izvođača i o načinima na koje oni podržavaju domaće, posebno neafirmisane izvođače. 

O festivalu

​Godine 2007. je održan prvi zvanični festival pod nazivom „The Love Festival“. Nazvan po Mostu ljubavi, trebalo je da upotpuni turističku ponudu Vrnjačke Banje, i ovu poznatu turističku destinaciju učini primamljivom mlađoj publici. Festival se održavao na Letnjoj pozornici – otvorenom amfiteatru iz sredine XX veka, na 100m nadmorske visine iznad samog centra grada, sa kapacitetom od 3000 ljudi, i trajao je dve večeri, tokom kojih su nastupali uglavnom domaći di-džejevi. Naredne dve godine je bila slična koncepcija festivala – trajao je dva dana, održavan je sredinom jula na letnjoj pozornici, a nastupalo je od tri do četiri di-džeja za veče, među kojima je bilo nekoliko inostranih gostiju, dok su osnovu programa činili domaći izvođači. 

„Lovefest je kreiran na temeljima decentralizacije kulture upravo iz želje da se podrže mladi talentovani muzičari, pre svega iz centralne Srbije."

​Prvo proširenje okvira festivala dešava se 2010. godine, kada se trajanje produžava na tri dana (od 5-7 avgusta), i na dve lokacije. Međutim, fokus ostaje na elektronskoj muzici i domaćim di-džejevima koji ostaju dominantni. Festival, takođe, dobija humanitarni karakter i sarađuje sa fondacijom „Hrana za sve“ i omladinom JAZAS-a, čime se njegovoj ponudi dodaju i vanmuzički sadržaji. Naredne godine se naziv festivala skraćuje na onaj po kojem je prepoznatljiv i danas - Lovefest. Pored glavnog programa koji se i dalje održava na letnjoj pozornici, formira se i Redbull bina koja je rezervisana za „mlade DJ nade“ za koje je organizovan i istoimeni konkurs prvi put te godine na koji se prijavlilo 11 učesnika. Pored večernjeg programa, organizovan je i dnevni program - LoveFest Street Basket, LoveFest PES turnir, predstavljanje crtača grafita i sl. Organizatori primećuju rast festivala i od ove godine uvode i Lovefest kamp, i raspisuju konkurs za volontere. U pogledu muzike dolazi do prvih izmena inicijalne zamisli festivala, jer je trećeg dana organizovana uživo svirka Darka Rundeka i Cargo trija u okviru promocije njihovog albuma „Plavi avion“. Naredne, 2012.  godine, čitav treći dan festivala je rezervisan za uživo sviranu muziku popularnih domaćih bendova (Darkwood Dub, S.A.R.S., MVP). I pored toga elektronska muzika ostaje dominantna, i bogat program na Letnjoj pozornici (sada Tuburg main stage-u) uključuje nekoliko headliner-a sa svetske di-džej scene, uz mnoštvo domaćih di-džejeva, i Redbull binu na kojoj nastupaju pobednici (tada još uvek aktuelnog) konkursa „Mlade nade Lovefesta“. Dnevni, vanmuzički program, te godine čini jako bogat i raznovrstan sadržaj u umetničkim, ekološkim, sportskim radionicama postavljenim po čitavoj Vrnjačkoj Banji - na deset lokacija kroz osam zona - fotografsku, ekološku, filmsku (gostovanje Dejana Zečevića, prikazivanje autorskih filmova i predstavljanja autora), grafiti zonu, veliku chillout zonu (promovisanje mladih muzičara koji se ne bave elektornskom muzikom – nastup benda Stray Dogg), street basket zonu, zonu edukativnih radionica (predavanja različitih organizacija - FONIS, AIESEC, Junior Chamber International, CPБОDROID, Soundlovers) , dečiju zonu, itd. 

​Osmi Lovefest organizovan 2014. godine donosi nove i značajne promene. Menja se mesto održavanja festivala sa Letnje pozornice na park pored izvora Jezero, u kojem se postavljaju tri bine – Fire stage, kao glavna bina, Burn energy stage na kojoj nastupaju „Serbia’s best and newcomers“, i Live stage za žive svirke. Ove godine festival dobija i nominaciju za „Best medium-sized European festival“ („Najbolji evropski festival srednje veličine“) na „European Festival Awards“ koju dodeljuje Udruženje evropskih festivala (European Festival Association). Forma postavljena na osmom Lovefest-u održana je i do danas, uz određene dodatke, izmene  i dopune - 2015. godine dodata je i H2O bina, dnevna bina organizovana pored gradskog bazena sa konstantnim kontinuiranim programa tokom trajanja festivala, odnosno „žurke od 72 sata“, dok je 2016. godine, pored festivala, tokom godine organizovano i nekoliko muzičkih događaja pod nazivom „Lovefest experiance“, a jedan od njih je bio nastup i saradnja Džefa Milsa sa Simfonijskim orkestrom Radio-televizije Srbije i dirigentom Bojanom Suđićem.

Mesto domaćih izvođača

„Rukovodimo se izključivo kvalitetom, nije nam toliko važno da li je neki domaći izvođač manje ili više poznat, već koliko je talentovan i dobar u tome što radi.“

​Elektronska muzika je bila u fokusu festivala do 2011. godine, i do tada su učestvovali isključivo di-džejevi iz zemlje i inostranstva. U prvim godinama festivala program su nosili domaći izvođači, dok se, iz godine u godinu broj stranih di-džejeva povećavao i pojedina imena su isticana kao headliner-i čiji nastupi su bili osnova programa čitavog festivala. To su najčešće bila vodeća svetska imena elektronske muzike. Od 2011. godine formirana je bina rezervisana za domaće di-džejeve i „mlade DJ nade“, i ona, pod nazivom Redbull Stage, postoji i naredne tri godine. Domaći di-džejevi su prisutni i narednih godina, ali u manjoj meri od inostranih, iz razloga povećanja obima festivala i relativno male di-džej scene u Srbiji. 2014. godine dolazi do reorganizacije festivala, pri čemu dve od tri bine ostaju rezervisane za elektronsku muziku, ali na njima je podela nastupa napravljena prema kvalitetu izvođača, njegovom kredibilitetu, popularnosti i značaju. Zlatana Pavlović, direktorka Lovefest-a, u intervjuu navodi: „Rukovodimo se izključivo kvalitetom, nije nam toliko važno da li je neki domaći izvođač manje ili više poznat, već koliko je talentovan i dobar u tome što radi.“ Tako headliner-i nastupaju na Fire Stagu (glavnoj bini), dok na Energy stage (prethodno Redbull stage) nastupaju manje poznati i neafirmisani izvođači . Na obe bine izmešani su i domaći i inostrani di-džejevi. 
 „Svaki stage ima domaće i inostrane izvođače. Termini nastupa nisu podeljeni na domaće i inostrane izvođače, već na one poznate koji imaju prime-time i one manje poznate koji rade intro za njih ili nastupaju posle njih. Generalno nema pravila, često mlada zvezda nastupa i radi intro nekom velikom svetskom imenu, što im daje dodatni kredibilitet pri budućim nastupima“, navodi Zlatana. 

​Elektronska muzika je bila u fokusu festivala do 2011. godine i najavljivanja Rundeka kao jednog od headliner-a festivala. Od tada se postepeno na Lovefestu pojavljuju i ostali domaći live izvođači, uglavnom bendovi i izvođači koje bi svrstali u pop/rok i hiphop žanrove. Naredne godine trećeg dana festivala nastupaju Darkwood dub, SARS, MVP, dok 2013. live izvođači na programu prvog dana i to u kombinaciji sa di-džejevima, pri čemu se stiče utisak da su live izvođači isprva bili dopuna glavnog programa. Međutim, prava distinkcija između nastupa sa uživo sviranom muzikom i elektronski kreiranom muzikom nastaje 2014. godine, kada reorganizacijom festivala live muzika  dobija svoju binu (Live Stage) na kojoj ide program paralelno sa druge dve bine koje ostaju rezervisane za elektronsku muziku. Na Live bini nema naročite očigledne podele nastupa prema žanrovima, i na njoj su do sada nastupali kako domaći izvođači, tako i izvođači iz zemalja bivše Jugoslavije.
​​„Lovefest je kreiran na temeljima decentralizacije kulture upravo iz želje da se podrže mladi talentovani muzičari, pre svega iz centralne Srbije. Festival danas podržava mlade demo bendove, sarađuje sa festivalima poput BUNT festivala i pobednike Demo takmičenja predstavlja publici na Live Stage-u. Sa druge strane, dugi niz godina imali smo konkurs pod nazivom "Mlade nade", u okviru koga smo otkrivali nove talente iz domena elektronske muzike i danas promovišemo mlade di-džejeve iz celje zemlje“, navodi Zlatana.